Przykłady zabaw zmniejszających napięcie mięśniowe i zwiększających koncentrację:
- Pantomima – uczestników zabawy dzielimy na dwie grupy – aktorów i widzów. Pierwsi z nich improwizują ruchem wybraną bajkę, drudzy – zgadują, o jaką chodzi.
- Mechaniczne zabawki – umawiamy się z dzieckiem, że za chwilę będzie się musiało wcielić w rolę nakręcanej zabawki. Na nasze hasło maluch zaczyna naśladować jej ruchy, a my próbujemy zgadnąć, którą zabawką jest. Następnie zamieniamy się rolami.
- Wesołe kuleczki – dziecko otrzymuje miseczkę lub papier, który zgniata w kulki i wrzuca do miski. Jego zadaniem jest równoczesne wydmuchanie ich wszystkich na zewnątrz.
- Co mam w ręku? – w tej zabawie zasłaniamy maluchowi oczy i prosimy go, by posługując się wyłącznie dotykiem rozpoznał przedmiot, który umieściliśmy w jego dłoni. Na początku podajemy mu dobrze znane przedmioty, jak ulubiony miś czy łyżka, a później te, których używa rzadziej.
- Przypływ – odpływ – prosimy dziecko, by stanęło na środku pokoju. Gdy wypowiadamy słowo „przypływ”, jego zadaniem jest zrobienie kroku do przodu. Na hasło „odpływ”, ma wykonać krok do tyłu. Stopniowo zwiększamy tempo podawania haseł.
- Obrysowywanie wzorów – w tej zabawie zadaniem dziecka jest obrysowanie przygotowanych przez rodzica kartonowych wzorów i wycięcie ich przy pomocy nożyczek. Następnie nakleja je na kartkę, tworząc wymyśloną przez siebie kompozycję.
- Kopiowanie rysunków – dziecko wybiera dowolny rysunek, na przykład z ulubionej książki, przykłada kalkę kreślarską, kopiuje i koloruje.
- Wysypywanki z piasku – przy pomocy piasku dziecko maluje na ziemi wybrane wzory
- Rysowanie przy pomocy nitki – na ciemnych, papierze, dziecko układa mozaikę z nitki, a następnie przykleja ją do karki.
- Kompozycje ze sznurka i włóczek – maluch rysuje dowolny wzór, a linie ołówka przeciąga warstwą kleju, na który aplikuje kolorowe nitki.
- Prosimy, by pociecha opowiedziała nam o przebiegu wczorajszego dnia w szkole i zastanowiła się, co było w nim wesołe, a co smutne. Poszczególne wydarzenia oznaczamy na kartce uśmiechniętymi i smutnymi buźkami.
- Czytamy dziecku wierszyk lub bajkę i pytamy, czy jego zdaniem był on wesoły czy smutny.
- Prosimy dziecko o malowanie kartki kolorem, który kojarzy mu się z odczuwanym aktualnie nastrojem.
Zabawy redukujące chaotyczność wyładowań ruchowych:
- Obrysowywanie wzorów – w tej zabawie zadaniem dziecka jest obrysowanie przygotowanych przez rodzica kartonowych wzorów i wycięcie ich przy pomocy nożyczek. Następnie nakleja je na kartkę, tworząc wymyśloną przez siebie kompozycję.
- Kopiowanie rysunków – dziecko wybiera dowolny rysunek, na przykład z ulubionej książki, przykłada kalkę kreślarską, kopiuje i koloruje.
- Wysypywanki z piasku – przy pomocy piasku dziecko maluje na ziemi wybrane wzory
- Rysowanie przy pomocy nitki – na ciemnych, papierze, dziecko układa mozaikę z nitki, a następnie przykleja ją do karki.
- Kompozycje ze sznurka i włóczek – maluch rysuje dowolny wzór, a linie ołówka przeciąga warstwą kleju, na który aplikuje kolorowe nitki.
Zabawy ułatwiające rozpoznawanie emocji i kierowanie nimi:
- Prosimy, by pociecha opowiedziała nam o przebiegu wczorajszego dnia w szkole i zastanowiła się, co było w nim wesołe, a co smutne. Poszczególne wydarzenia oznaczamy na kartce uśmiechniętymi i smutnymi buźkami.
- Czytamy dziecku wierszyk lub bajkę i pytamy, czy jego zdaniem był on wesoły czy smutny.
- Prosimy dziecko o malowanie kartki kolorem, który kojarzy mu się z odczuwanym aktualnie nastrojem.
