Objawy zaburzeń ADHD u dzieci
Zaburzenia ADHD mogą ujawniać się w trzech sferach: deficytu uwagi, nadaktywność i nadpobudliwości.
Zaburzenia uwagi powodują, że dziecko:
- łatwo rozprasza się,
- ma trudności z wykonywaniem trudnych, długich, monotonnych zadań i często ich nie kończy,
- ma trudności ze skupieniem się na jednej rzeczy,
- popełnia pomyłki wynikające z roztargnienia,
- ma trudności ze zorganizowaniem swojego dnia,
- miewa kłopoty ze zdyscyplinowaniem się i wykonaniem wszystkich codziennych zadań,
- zapomina o niektórych zadaniach,
- gubi przedmioty.
Nadmierna aktywność łączy się z:
- trudnościami w spokojnym siedzeniu np. na zajęciach (dziecko wierci się, podskakuje, itp.),
- pozostawaniem w ciągłym ruchu – bieganiem, ślizganiem się, huśtaniem, przeciskaniem się, itp.,
- angażowaniem się w gry i zabawy ruchowe, stronienie od gier i zabaw wymagających skupienia, takich jak bierki, czy warcaby,
- szybką, czasem niewyraźną mową.
Nadpobudliwość u dziecka przejawia się m.in. w:
- trudnościach z doczekaniem na swoją kolej,
- wchodzeniem komuś w słowo.
Objawy zaburzeń ADHD u dorosłych
Zaburzenia u dorosłych przejawiają się nieco inaczej niż u osób młodszych. Część objawów zanika, inne natomiast mogą stać się bardziej uciążliwe niż dotychczas. Dorośli z ADHD miewają kłopoty z osiąganiem wyznaczonych celów i utrzymaniem miejsca pracy. Mają też problemy z dobrą organizacją czasu i realizacją trudnych, żmudnych zadań. W życiu prywatnym często zdarza im się psuć ważne dla nich relacje. Muszą uważać na nałogi.
Najczęściej występujące symptomy ADHD u dorosłych to:
- chroniczne spóźnianie się i zapominanie,
- niepokój,
- niska samo ocena,
- problemy w pracy,
- problemy z kontrolowaniem gniewu,
- impulsywność,
- skłonność do uzależnień,
- kłopot z organizacją,
- odwlekanie,
- szybka irytacja,
- problemy z koncentracją np. podczas czytania,
- wahania nastroju,
- depresja,
- problemy z utrzymaniem relacji z innymi ludźmi.
Warto pamiętać, iż pomimo przeszkód, wiele osób z zaburzeniami ADHD wiedzie udane życie rodzinne i zawodowe. W pokonaniu dysfunkcji bardzo pomaga szybkie zdiagnozowanie zaburzeń i wdrożenie terapii. Ważne też, by nie skupiać się wyłącznie na własnych wadach, lecz rozwijać swoje mocne strony.
